MAX LEENHOUWERS

Lieve Max,

Ik zag je natuurlijk niet wekelijks, maar ik heb je vaak genoeg gezien om te weten hoe positief en blij je altijd was. Was iedereen maar zo. Zoals op je uitvaart al gezegd werd, jij brengt iedereen bij elkaar. Op wat voor manier dan ook, groot en klein, gezond en ziek, oud en jong. Je bent een groot inspiratiebron voor mij en ik weet zeker dat ik niet de enige ben. Zonde dat we nu een geweldig persoon moeten missen. Het ga je goed Max <3

Ik kende je niet, maar op de sportschool zag ik dat ze een ´ hoekje´ voor je ingericht hadden na je overlijden. Je foto zei me genoeg, een mooi hoofd met heel veel uitstraling. Wat zul je gemist worden.

Afgelopen zaterdag was ik thuis en zat ik in de woonkamer toen ik een orkest buiten hoorde, de muziek kwam steeds dichterbij. Nieuwsgierig als ik was keek ik door de raam en zag dat het op de begraafplaats was, waar ik zo goed als tegenover woon. Ik zag een stoet van mensen die oneindig was en meteen dacht ik aan jou. Dit moest gewoon jouw afscheid zijn, dat kon niet anders.

En vandaag kwam ik erachter dat het inderdaad zo was.

Nog nooit heb ik zo´n lange stoet met mensen op het kerkhof gezien. Het was, hoe raar het ook klinkt misschien, heel bijzonder om dit op een afstand te mogen aanschouwen.
Toen het afscheid op het kerkhof afgelopen was en alle mensen (honderden) weer weg waren, bleef jij alleen achter. Ik keek door de raam en dacht, nou lig je daar, helemaal alleen. Die gedachte maakte me treurig.
Je zult ongetwijfeld veel bezoekers gaan krijgen bij je graf, en ik heb besloten dat ik er daar één van zal gaan zijn.
Want ook al kende ik je niet, doordat ik op deze pagina een aantal berichten gelezen heb weet ik genoeg.
Het kan niet anders, jij bent een echte held!!
En zo´ n held verdient de aandacht, dus ook de mijne.

Iedereen heel veel sterkte toegewenst met het verlies van deze bikkel.

Lieve stoere Max,

Ik heb nu al geen zin om volgend jaar zonder jou op die berg te zijn.
Toch weet ik zeker dat ik je daar wel bent, hoe dan ook...

Ben er trots op jou gekend te hebben kanjer. Het was een eer om bij je afscheid te mogen zijn.

Bert

Op 30 oktober kreeg ik een sms’je van Max:
“ Ome Jos , hou van jou. Mocht het ooit zover komen, wil ik jou bij deze uitnodigen jouw gemoedelijke stem te gebruiken om iets door de microfoon te zeggen. Vind jou wel een geschikte persoonlijkheid om die positie tot je te nemen. Info nadert t.z.t. uiteraard. But now you know! X”
Voor de info t.z.t. is er geen moment meer geweest.
Nou Max, hier sta ik dan met mijn gemoedelijke stem en jouw bedachte geschikte persoonlijkheid.
Je moest eens weten.
Max, Als ik mensen spreek, de condoleance website bekijk, vraag ik me steeds weer af,wat maakt jou zo bijzonder?
Je haalt zelfs vandaag de voorpagina van het Eindhovens dagblad
Voor Tante Monique en mij ben je very special. Maar het blijkt, dat wij niet de enige zijn.
Ik weet dat voor jou ieder mens speciaal is.
en lees op de site, dat jij zegt: ieder heeft zijn eigen kaders.
Maar wat maakt jou nou zo very special ?
Wat is jouw geheim?
Ja, je bent sociaal: Max heeft bedacht, dat jullie allemaal op kussentjes zouden moeten zitten, maar dat is hem helaas niet gelukt.
Ook heeft hij gevraagd dat de jongeren opstaan voor de ouderen.
Dus bij deze…………………van kinderen houdt hij in het bijzonder.
Max is ontwapenend:
Max denkt niet in kaders, maar accepteert,dat ieder zijn eigen kaders heeft. Hij heeft het vermogen om deze te doorbreken en mensen met elkaar te verbinden.
De vriendengroep van Max is daar een geweldig voorbeeld van. Daar worden kaders doorbroken.
Max is een knappe jongen:
Ja je bent een mooie jongen. Het valt me altijd op als wij met z’n tweeën ergens zijn, dat de meeste vrouwen naar jou kijken en dat zijn niet alleen de jonge dames
Max is ijdel:
Max houdt van lekkere geuren, mooie kleren en bijzondere schoenen.
Vrouwen hebben vaak de naam om veel kleren en schoenen te hebben. Dames ik kan jullie verzekeren ‘Max overtroeft jullie allemaal. ‘

Max is een vechter:
Max geeft nooit op. Tijdens je zware chemokuur een T-shirt van Mohammed Ali dragen en de uitstraling hebben van een warrior. Respect.
De Alpe D’Huez bedwingen op een manier, dat de berg zich bijna gewonnen geeft.
Wederom respect.
Max , de control freak:
Bij Max is scheef geen optie. Alles moet rechtstaan, hangen of liggen.
Anekdote, Max krijgt van mij een shiatsu massage; Na de behandeling, is normaal gesproken iedereen ontspannen.
Reactie van Max: ‘ ome Jos dat draadje in de hoek, hangt scheef, maar ik ben wel ontspannen’
Max als inspirator:
Als ik de site www.maxleenhouwers.nl bekijk, dan ben jij voor veel mensen een bron van inspiratie. En hebben mensen diep respect voor de wijze waarop jij jouw strijd bent aangegaan.
 
Max als regisseur:
Dresscode sophisticated black. Als ik zo rondkijk, hebben ze goed naar jou geluisterd.
Je hebt jouw broer Bob zover gekregen dat hij voor het eerst in zijn leven een pak draagt.
Vrienden en bekenden van jou zijn elkaar afgelopen week tegengekomen in diverse kledingzaken.
Jij hebt gezorgd voor een kleine opleving in de kledingbranche. Ik hoor je denken. Kwestie van ‘win win situatie’ .
Max als Max:
Waarschijnlijk is jouw taak in het leven om mensen ongeacht afkomst, uiterlijk, leeftijd , geloof of ras met elkaar te verbinden en te inspireren.
Dat heb je in jouw korte leven aardig voor mekaar gekregen. Dat maakt jou zo bijzonder en dus very special.
Max , wij tante Monique en ome Jos houden zielsveel van jou.
Gewoonlijk dalen engelen vanuit de hemel neer naar beneden.
Vandaag stijgt een engel op naar boven.
Goede reis en zoals je zelf zegt “ ’t komt goeie”

Max,

You lived your live to the MAX!

Jij inspireerde MAXimaal!!

Jouw afscheid MAXimissimo!!!

Lieve Max,
21 jaar geleden ben ik op je pad terecht gekomen. Om precies te zijn in mei 1991.
Je was net geopereerd aan een tumor in je arm.
Jij vondt het best stoer om met dat litteken op je arm rond te lopen. Na enkele maanden was er weer een bobbel te zien op je arm.
Je werd opgenomen in het AMC, waar jij vele verschillende behandelingen hebt ondergaan.
Wat ik me zeer goed herinner, is dat de trapskelters op de kinderoncologie afdeling voorrang hadden op alles en iedereen.

Achteraf besef ik dat juist die afdeling mijn denkwijze over het leven sterk heeft beinvloed, toen nog niet wetende wat er nog allemaal ging komen.
Na volledig te zijn genezen heb je een plezierige jeugd gehad, met als enige beperking een arm die niet meer meegroeide. In jouw bewoordingen: "een veredelde kippenpoot".

Voetbal was je lust en je leven, wat was jij fanatiek!.
Je zette je voor meer dan 100% in.
Toen zorgde je er al voor dat je voetbalkleding er tiptip uitzagen.
Ook moesten de laatste accessoires, zoals van die strakke fietsbroekies, aangeschaft worden. En uiteraard mooie voetbalschoenen, gelijk als van de grote bekende spelers.
Ja, MAX was toen al een jongen met oog voor detail. Net zoals je de spaakwielen van de jaguar wilde poetsen zodat deze eruit sprongen, dat is mooi stijlvol zei je.

Over details gesproken, een week geleden in zijn ziekbed zegt Max nog tegen mij:"Marius, vindt jij het jammer dat ik nooit heb leren fietsbanden plakken? Maar ik heb er wel vaak naar gekeken, hoe jij het deed."
Hoe kom je erop dat te bespreken op je ziekbed.
Max was voor iedereen behulpzaam, en had voor iedereen interesse. Hij was trots op zijn familie en vrienden, wilde het iedereen naar zijn zin maken. Hij genoot ervan om bij zijn vaders restaurant mee te helpen.
Hij genoot, als hij achterop de Harley mee kon rijden, en wat hebben we gelachen toen we een ijsje haalde bij de Mac Donalds, en we de Mercury, van meer dan 5 meter, langs een Smartje parkeerde.

Toen je in januari 2004 bij Unitas aan het trainen was, en over de bal heenschoot, kwam je thuis met hoofdpijn.
De volgende dag kwam de diagnose, een hersentumor.
Voor ons storte de hele wereld in, maar MAX ging de strijd aan, en hoe !!.
Dat weet iedereen hier.
Meer dan 8 jaar heeft hij gevochten en nooit opgegeven.
Al de tegenslagen die jij in je leven hebt moeten verwerken werden afgedaan alsof het de normaalste zaak was. Nooit hoorden we je klagen, altijd vroeg je hoe het met de anders ging.
Voor jouw was het een sport om anderen gelukkig te maken, komt goed zei je altijd.
Terwijl jij in je hart wel beter wist.

Max, je bent een groot man die in 27 jaar meer bereikt heeft dan anderen in 60 jaar.

Voor mij ben je de grote overwinnaar en ik ben heeeeel dankbaar dat ik veel van jou heb mogen leren. Niet alleen wij, maar de wereld verliest een groot man.
Een vriendin zei: "Max is een kadootje voor de wereld". Iets waar ik het volledig mee eens ben.
Max bedankt dat ik je heb mogen kennen, en nog meer bedankt voor wat jij mij hebt geleerd.
Jij was een voorbeeld voor iedereen, daarom:
LIVE LIFE LIKE MAX.

Max,

Al kende ik je niet, als Alpedhuzesser zijn we toch één grote familie. Ik zag gisteren jouw foto en het interview in de krant. Dan gaat er toch weer een raar gevoel door me heen. Ben vrijwilliger bij Alpe d'HuZes en nu weet ik weer waar we dat allemaal voor doen. En jij, Max, kan niet dichter bij de hemel komen dan nu, wellicht erin, wie weet.. Ik zet je graag in bocht 0, naast Bas..

Groet,
Majo
'opgeven is géén optie!'

Hee Max,

Het is nu ongeveer 12 uur geleden dat we je naar je laatste rustplaats hebben gebracht. Wat was het druk in de kerk, en wat een geweldige stoet aan mensen die jouw begeleide door het centrum van Eindhoven naar het Kerkhof. Jongen wat was het allemaal indruk wekkend jou uitvaart, strak door je zelf geregiseerd. Zoveel mooie woorden door de mensen die zoveel van je houden, de muziek die door je zelf is uitgezocht lieten ook bij mij de tranen vloeien. Max ik ben ontzettend trots op je en je zal altijd een bijzondere plek in mijn hart blijven houden. Beste Max rust zacht en ooit gaan we ons weer zien.

Lieve lieve Max,

Wat een afscheid...................

'Beklaag je niet als op de wereld
't geluk vroegtijdig van je ging.
De mooiste uren van ons leven
beleven we in herinnering.'

Max.
Voor jou: EEN HELE DIEPE BUIGING...

Liefs Syl.x